مواد معدنی
مواد معدنی در بدن موجودات ساخته نمی شوند. بیشتر مواد معدنی رژیم غذایی ما یا به صورت مستقیم از گیاهان و یا به شکل غیرمستقیم از منابع حیوانی به دست می آیند و در آب هم به میزان کمی وجود دارند.
آهن
بخش اصلی بسیاری از پروتئین ها و آنزیم هاست و در تولید هموگلوبین خون( ماده اصلی موجود در گلبول های قرمز خون که به انتقال ا کسیژن و دی ا کسید کربن کمک می کند) نقش دارد. آهن به دو شکل هم و غیر هم در رژیم غذایی وجود دارد. آهن هم، در غذاهای حیوانی حاوی هموگلوبین (مانند انواع گوشت ها) و آهن غیر هم، در منابع غذایی گیاهی(مانند عدس، لوبیا، برنج، ذرت، سویا و گندم) موجود است. مقدار آهن مورد نیاز در زنان 91 تا 50 س ال ،18 میلی گرم روزانه است و در مردان در این سن 8 میلی گرم است؛ در حالی که این مقدار در بالای پنجاه سال، در هر دو جنس برابر 8 میلی گرم است. کمبود آهن، مهمترین اختلال کمبود تغذیه ای در جهان است و تقریباً 80 درصد مردم دنیا درجاتی از کمبود آهن دارند، ولی فقط ۳0درصد ممکن است کم خونی فقر آهن داشته باشند .کم خونی فقر آهن در اثر دریافت کم آهن از مواد غذایی، جذب ناکافی آن و یا از دست دادن خون رخ می دهد. کمبود آهن را می توان با دادن مکمل های آهن ( مانند فروس سولفات) اصلاح کرد. عوارض گوارشی مصرف بیش از حد آهن و مصرف مکمل های حاوی آهن، به صورت تهوع، استفراغ، یبوست، اسهال، تیرگی رنگ مدفوع و احساس ناراحتی در شکم شایع است.1
